Einhverfa?

Jęja žį erum viš męšginin komin frį sįla, og hennar grunur er sį aš strįkurinn minn sé meš einhverfu, hśn sagši mér aš um leiš og ég byrjaši aš lżsa elsku litla drengnum mķnum hafi henni dottiš einhverfa ķ hug. Žaš sem bęrist innra meš mér er viss léttir, žaš er bśiš aš vera svo svakalega erfitt aš vita ekki hvaš amar aš barninu sķnu, ég hef vitaš įrum saman aš hann er sérstakur, hann er mjög mikiš frįbrugšin systkinum sķnum.

Mér finnst afskaplega sorglegt aš enginn af žeim sįlfręšingum, barnalęknum, gešlęknum, žroskažjįlfum, išjužjįlfum, sérkennurum, og hvaš allir žessir sérfręšingar nś heita, sem ég hef leitaš til meš son minn alveg sķšan hann byrjaši į leikskóla hafi svo mikiš sem grunaš aš sonur minn gęti veriš meš einhverfu.

Bara greindur meš öfuga lķfsklukku og mįliš afgreitt, žaš hefur žó ekki einu sinni veriš gerš į honum ein einasta svefnrannsókn, hvaš žį heldur annaš. Žaš er ekki eins og aš ég hafi ekki flandrast meš hann milli sérfręšinga ķ gegnum įrin, en nei, nei, žaš er ekkert aš žessum dreng.
Einhverju sinni var mér sagt aš eitthvaš vantaši upp į fķnhreyfingar og jś kannski grófhreyfingar lķka, lįtin męta ķ nokkur skipti til išjužjįlfa, og nokkur skipti til žroskažjįlfa og mér sķšan sagt aš hann žyrfti ekki aš koma oftar.

Žaš sem ég hef lesiš mér til um einhverfu bara ķ dag passar alveg viš minn mann, ég ętla ekki aš sóa tķma ķ aš vera bitur og reiš yfir žvķ sem ekki var gert "“žó žaš sé hunderfitt" heldur nżta alla mķna krafta til hjįlpa elsku litla strįknum mķnum sem hefur allt of oft įtt erfitt um sķna stuttu ęvi. Hann er ekki į neinum lyfjum nśna, einfaldlega vegna žess aš žau lyf sem hafa veriš prufuš į honum hafa aldrei gert honum neitt gott, svo ég einfaldlega hętti aš gefa honum žessi lyf, enda fįrįnlegt aš gefa barni lyf įn žess aš vita hvaš er veriš aš mešhöndla. Hins vegar ętla ég aš lįta lęknirinn og sįlfręšinginn sem eru aš mešhöndla hann nśna, dęma um hvaša lyf gętu hjįlpaš honum. Žarf aš bķša eftir nišurstöšum fram į nęsta mįnudag.

En svona er lķfiš bara, og nś ętla ég sko aš berjast fyrir strįkinn minn ef į žarf aš halda. Varš aš koma žessu frį mér hérna, nś lķšur mér lķka betur, žaš er svo gott aš koma hugsunum“sķnum ķ orš.

Bę, bę, žar til nęst.


« Sķšasta fęrsla | Nęsta fęrsla »

Bęta viš athugasemd

Ekki er lengur hęgt aš skrifa athugasemdir viš fęrsluna, žar sem tķmamörk į athugasemdir eru lišin.

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband