Brjálaða borg.

Já! Það er alltaf sama fjörið í borginni, mikið á ég nú gott að hafa haft vit á að pilla mér þaðan á sínum tíma. Ég get svo svarið það að það er ekki margt sem minnir mig á að ég hafi slitið barnsskónum í þessari brjáluðu borg. Það er allt orðið breytt, og þá meina ég allt. En það er nú ekki heldur eins og ég hafi farið í gær, sei sei nei, það var ekki einu sinni á þessari öld. Allt er breytingum háð, "risa stóri" skólinn sem ég gekk í fyrstu árin er ekki einu sinni skóli lengur, hann er heldur ekki stór lengur, heldur bara pínu lítið hús..öss öss söös!

Eða þá sveitin, nei nei hún er horfin líka, ég fór nebbla í tjaldútilegu í mjóddina og berjamó upp í Seljahverfi... Ég tilheyrði frumbyggjum Breiðholtsins.... var samt sannur vesturbæingur fyrstu 10 ár ævinnar

Já svona er lífið, kemur sífellt á óvart.

Þrír handteknir eftir hópslagsmál