Ég er lögbrjótur

Arrrrrrg! Sunnudagurinn hætti skyndilega að vera sæludagur, hrikalega er ég svekkt, ég var sem sagt að keyra heim til mín í rólegheitum og átti mér einskis ills von, ég sá svona út undan mér löggubíl með blikkljósum og við dóttir mín héldum að hún væri að fara að elta einhvern eða eitthvað, og jú mikið rétt hún var að fara að elta okkur, ég bara fattaði ekkert hvað hún var að glenna sig þarna, og hélt för minni áfram í sömu rólegheitunum, og loksins kveiki ég á perunni og fatta að hún er að reyna að fá mig til að stoppa, ég gat með engu móti séð það, enda blinduð af sólinni. Ég lét mér þó segjast og stoppaði bílinn minn, þess fullviss að löggimann væri bara að taka feil eða eitthvað þannig, en sei sei nei, stór og valdmannslegur löggumaður segist vera búin að gefa mér merki í gríð og erg og ég barasta hunsi hann, "skrítið" Jæja hann vill ólmur fá mig inn í bílinn til sín, og ég náttla hunskast á eftir honum, svo skipar hann mér að setjast afturí sem ég geri, og tjáir mér að ég hafi ekið allt of hratt eða á 50 kílómetra hraða þar sem ekki mátti keyra hraðar en 30. O boy! Ég hagaði mér bara vel og viðurkenndi brot mitt mjög auðmjúk og lét sem ég yðraðist sárt, í þeirri veiku von að hann myndi bara gefa skít í þetta og sleppa mér, en nei aldeilis ekki, hann var nú ekki á þeim buxunum, skrifaði skírslu á mig og allt, svo nú má ég eiga von á glaðningi upp á 15000 kall, eins og ég má nú eitthvað við því í þessu kreppukjaftæði öllu saman..... Ég er sko ekki glöð, betra að þeir væru jafn duglegir að góma þá sem keyra virkilega hratt og óvarlega hér í bæ þessir kú....labbar  En ég verð að taka afleiðingum gjörða minna, ég braut lög um það verður ekki deilt, er samt hundsvekkt á bæði mér sjálfri og löggumanninum