tla sko ekki að missa af þeim.

Ég ætla sko ekki að missa af dagvaktinni, næturvaktin var frábær, Georg Bjarnfreðarson er náttla bara óþolandi gaur, sonna ýktur uppvöðsluseggur sem fynnast á flestum stórum vinnustöðum og líka litlum, það minnir mig á að þegar ég var 16 ára var ég að vinna sem gangastúlka á taugadeild Landspítalans, og þar var kerling sem mér fannst eldgömul á þeim tíma, sem er kanski ekki alveg að marka, sökum þess að á þessum aldri finnst manni allir sem komnir eru yfir 25 ára vera hundgamlir, en hún var reyndar komin vel yfir miðjan aldur þessi kona.

Ég var ekki fyrr mætt í vinnuna að hún var komin til að setja út á mín störf, hún fylgdist með hverju fótmáli hjá mér, hún meira að segja treysti mér ekki til að hella hlandinu úr bekkenonum skammlaust, og elti mig allt sem ég fór, ég efast um að blessuð manneskjan hafi skilað sínu dagsverki þar sem allur hennar tími fór í að fylgjast með mínum verkum, sem ég skilaði samt sem áður bara vel, að minnsta kosti var annað starfsfólk og sjúklingarnir ánægt með mig.

Sumir verða alltaf að vera að skipta sér af og setja út á, ég man að fyrir rest var ég farin að svara konukindinni fullum hálsi, enda alveg komin með upp í kok af afskiptaseminni, hún hét alveg stórfurðulegu nafni rétt eins og hann Georg Bjarnfreðarson, reyndar er það móðurnafnið hans sem er furðulegt, þeir Daníel og hinn, man ekki hans nafn í augnablikinu, eru æðislegir líka, eitthvað svo krúttlegir.

Starfsfólk Hótels Bjarkalundar bíður spennt eftir Dagvaktinni